عید
پـیشینـه عیـد نـوروز ما ایـرانیـان
نوروزبهارانه ای است كه روایت های تاریخ درباره پیدایش آن بسیارگوناگون است.
نوروزجشن شروع فروردین یا "فرودگان" است كه یادآوراجدادونیاكان مابودوچنان
می پنداشتند كه درپنج شب،ارواح پاك مردگان، برای دیدار وضع زندگی و احوال
بازماندگان به زمین فرود می آیند و در خانه و آشیانه خویش سرگرم تماشا و
سركشی می شوند. اگر خانه روشن و پاكیزه و ساكنان آن راحت و شاد باشند،
ارواح مسرور و سرافراز برمی گردند. اما درغیر اینصورت، آنان غمگین و ناراحت به
منزلگاه خویش باز می گردند و تا سال آینده به انتظار می نشینند.
درباره پیدایش نوروزدرروایتی دیگرچنین آمده است كه نیشكرراجمشیددر این روز
یافت و مردم از كشف خاصیت آن متحیر شدند. پس جمشید دستور داد تا از
شهد آن شكر ساختند و به مردم هدیه دادند. از این رو، آن را نوروز نامیدند.
همچنین روایت شده كه اهریمن،بلای خشكسالی وقحطی رابرزمین فرونشانید
اما جمشیدبه جنگ بااهریمن پرداخت وعاقبت اوراشكست داد.آنگاه خشكسالی،
قحطی ونكبت رابرروی زمین ازریشه خشكانیدوبه زمین بازگشت بابازگشت وی
درختان وهرنهال وچوب خشكی سبز شدند.پس مردم این روزرا "نوروز" خواندند و
هر كس به یمن و مباركی درتشتی جوكاشت واین رسم سبزه نشانیدن درایام
نوروز از آن زمان به امروز باقی مانده است.
چون ازامیری جمشید 42۱سال گذشت،جهان ازاویكسره راست همی آمد. ایران
و ایرانیان هم مطیع و مرید او شدند تا بفرمود گرمابه های بسیار ساختند و سیم
و زراز معادن برآوردند ودیبای ابریشمی بافتند كه آن روز،روز اول "حمل" بود. پس
جشنی بر پا ساخته و نوروزش نام نهاد تا هر سال چو فروردین آید، آن روز را
جشن گیرند.
در میان اقوام آریایی كه وارد ایران شدند، جشن سال نو در اصل به دو
شكل زیر بوده است :
آریاییها درروزگاران باستانی دارای دوفصل گرماوسرما بودند.فصل سرما شامل دو
ماه وفصل گرما شامل ده ماه می شد.ولی پس ازمدتی،تابستان دارای هفت ماه
و زمستان دارای پنج ماه شد. در هر یك از این دو فصل جشنی برگزار می كردند كه
هر دو این جشنها را آغاز سال نو تلقی می كردند. در جشن اول كه به هنگام آغاز
فصل گرما یعنی به هنگامی كه گله ها راازآغل به چمنهای سبزوخرم میكشانیدند
وازدیدن چهره گرمابخش خورشیدشادمیشدند.جشن دوم با شروع سرما آغاز
می شد. دراین ایام گله رابه آغل باز میگرداندند و با توشه های اندوخته ازآنها
نگهداری می كردند. بر اساس شواهد و قرائن، جشن نوروز حتی به هنگام تدوین
بخش كهن اوستا نیز در آغاز بهار بر پا می شده و شاید به نحوی كه اكنون بر ما
معلوم نیست آن را در برج مزبور ثابت نگاه می داشتند.
عید نوروز شش روز متوالی دوام داشت ودراین روزها،سلاطین بارعام میدادند و
نجبای بزرگ واعضای خاندان خودرابه ترتیب میپذیرفتندوبه حاضران عیدی میدادند
در روز اول سال مردم زود از خواب برمی خواستند، به كنار نهرها و قناتها وخود
رامیشستند وبه یكدیگرآب میپاشیدندوشیرینی تعارف می كردند. صبح قبل از
آنكه كلامی گویند، شكر یا عسل می خورند و برای حفظ بدن از نا خوشی ها و
بدبختی ها روغن به تن می مالیدند.
اما نوروز، پس ازمرگ جمشیدنیزبه حیات خود ادامه داد.درمعنا نوروز،ازهجمه ها
و حمله های یونانیان، اعراب، تركها و مغول ها جان به در برد و نوروز ثابت كرد كه
مهمترین جشن فرهنگی میلیون ها ایرانی است كه چه در درون و چه در خارج
از ایران زندگی می كنند.
جشن نوروز پیشاپیش بر ایرانیان سراسر گیتی مبارك باد
سلام